Οι παραγωγικοί φορείς, η Πολιτεία, οι εργαζόμενοι και η ελληνική κοινωνία στο σύνολό της οφείλουμε να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο για το αύριο της χώρας, που θα μας βγάλει από την πολύχρονη κρίση. Η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία και το Ελληνικό Φάρμακο μπορούν αποδεδειγμένα, σύμφωνα με στοιχεία ανεξάρτητων φορέων, όπως ο ΙΟΒΕ, το ΕΒΕΑ, η McKinsey και το KEΠΕ, να αποτελέσουν βασικό πυλώνα αυτού του νέου αναπτυξιακού μοντέλου, καθώς προσφέρουν υψηλή προστιθέμενη αξία. Το Ελληνικό Φάρμακο μπορεί λοιπόν να είναι η λύση που αναζητούμε τόσο για την υγεία, όσο και για την κοινωνία και την ανάπτυξη.
Δυστυχώς όμως, το ελληνικό Κράτος δεν αντιμετωπίζει με τρόπο θετικό την προσπάθεια των Ελλήνων παραγωγών φαρμάκου και τους προσθέτει επιπλέον εμπόδια. Ένα από αυτά, που μάλιστα μπορεί να αποβεί εις βάρος των Ελλήνων ασθενών, είναι το πλαίσιο διαγωνισμών για τις προμήθειες των νοσοκομείων. Είναι πραγματικά λυπηρό τα Ελληνικά Φάρμακα που αναγνωρίζονται και προτιμούνται σε 85 ξένες χώρες, συμπεριλαμβανομένων όλων των χωρών της ΕΕ, να πολεμούνται και να αποκλείονται στην ίδια τους την πατρίδα. Το πλαίσιο που εφαρμόζεται αυτή τη στιγμή στους διαγωνισμούς οδηγεί σε μονοπωλιακές καταστάσεις ανά δραστική ουσία σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια, με μοναδικό κριτήριο τη χαμηλότερη οικονομική προσφορά. Ευνοημένοι από αυτό το σύστημα βγαίνουν οι ξένοι προμηθευτές, οι οποίοι έχουν στόχο την εξόντωση της Ελληνικής Φαρμακοβιομηχανίας με dumping τιμών. Στον αντίποδα πλήττονται τόσο οι ασθενείς, που δεν μπορούν να βρουν το φάρμακο που χρειάζονται, καθώς πολύ απλά ο ένας και μοναδικός προμηθευτής αδυνατεί συχνά να ανταποκριθεί και να καλύψει τις αναγκαίες ποσότητες, όσο και η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία που κινδυνεύει να μείνει εκτός αγοράς, με καταστροφικές συνέπειες για τους χιλιάδες εργαζομένους της.
Η Έλληνες παραγωγοί φαρμάκου δεν ζητούν κάποια προνομιακή μεταχείριση, αλλά ένα πλαίσιο που θα εγγυάται την απρόσκοπτη πρόσβαση των ασθενών σε φάρμακα, τη διασφαλισμένη επάρκεια των νοσοκομείων και φυσικά το οικονομικό όφελος για το ελληνικό Κράτος. Ένα τέτοιο πλαίσιο διαγωνισμών δεν μπορεί να έχει ως μοναδικό κριτήριο τη χαμηλότερη τιμή και επίσης δεν μπορεί να προβλέπει μόνο έναν προμηθευτή ανά δραστική ουσία, αλλά περισσότερους τους ενός, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ο υγιής ανταγωνισμός και η επάρκεια των νοσοκομείων σε φάρμακα.
Η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία μπορεί μέσα στα επόμενα 5 χρόνια να υπερδιπλασιάσει την προστιθέμενη αξία του Ελληνικού Φαρμάκου για τη χώρα, να πραγματοποιήσει νέες επενδύσεις, να δημιουργήσει τουλάχιστον 3.000 νέες θέσεις εργασίας και να συνεισφέρει αποφασιστικά στην αύξηση του ΑΕΠ και στην κάλυψη του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου. Είναι ώρα για την Πολιτεία να αποφασίσει αν τα θέλει όλα αυτά για τη χώρα και να περάσει από τα λόγια στις πράξεις, σταματώντας τον πόλεμο προς την εγχώρια παραγωγή φαρμάκου.